Historia rasy

Powstanie ragdolli jest owiane pewną tajemnicą, szukając informacji na temat historii tej rasy nie sposób nie natknąć na sprzeczne ze sobą fakty. Jednak wszystkie źródła zgodnie przyjmują, iż założycielki hodowli tych niesamowicie zjawiskowych kotów jest Ann Baker.

Legenda głosi, iż we wczesnych latach sześćdziesiątych mieszkanka Kalifornii wyżej wspomniana Ann Baker przygarnęła pół dzikiego kotkę, która ulegała wypadkowi samochodowemu. Koteczka o wdzięcznym imieniu Josephine była niezwykle piękna, swoim wyglądem przypominała białą angorę. Jej oryginalny wygląd i bardzo przyjazny temperament sprawiały, iż Ann Baker uznała, że kotka zostanie protoplastą nowej rasy kotów – ragdolli. Josephine została skrzyżowana z kotem birmańskim. Dzięki kolejnym skojarzeniom z różnymi rasami na przestrzeni wielu lat uzyskano taki wygląd ragdolli jaki możemy podziwiać dziś. Dlatego też powszechnie uznaje się, iż ragdolle są rasą wywodzącą się z skrzyżowa? kotów birmańskich, perskich oraz burmańskich.

Charakter

Ragdolle niezwykle szybko zżywają się ze swoimi właścicielami, towarzyszyć im niemal o każdej porze dnia i nocy. Wrodzona ciekawość nie pozwala biernie przyglądać się rzeczywistości, ale z werwą i dozą nowych pomysłów poznawać zaskakujący świat oraz rządzące nim prawa.

W miarę swoich możliwości starają się nam pomagać w różnych przedsięwzięciach lub też z iskierką w oku obserwować rozwój wydarzeń. Przywiązują się na tyle mocno, iż podporządkowują się naszemu trybowi życia. Tak więc, gdy my śpimy one również (chyba, że mają „ważne sprawy” do załatwienia), gdy czytamy czytają razem z nami itd. Ragdolle są kotkami niebywale inteligentnymi, reagującymi na imię oraz w spokoju przyjmujące nasze wyjaśnienia bądź reprymendy. Ragdolle w usposobieniu są spokojne i zawsze chętne do zabawy, uwielbiają również wszelakie pieszczoty. Istotnym pozostaje fakt, iż charakter każdego Ragdolla jest niepowtarzalny o czym decydujemy także my sami wzajemnie kształtując wspólny świat.

Cechą charakterystyczną tej rasy jest tzw. wiotczenie mięśni. Każdy ragdoll podniesiony do góry, rozluźnia wszystkie mięśnie i bezwładnie zwisa. Stąd też pochodzi nazwa rasy: ragdoll w języku angielskim oznacza szmaciana lalka. Oczywiście nie w każdej sytuacji takie zjawisko można zaobserwować. Aby kot mógł się całkowicie odprężyć musi być na rękach osoby, której bezgranicznie ufa. Przez to zjawisko powstało wiele mitów na temat tej rasy min. dotyczących niezwykłej odporności ragdolli na ból – oczywiście jest to nieprawda. Ragdoll jak każdy inny kot, ból odczuwa w takim samym natężeniu.

Urok Ragdolla pozwala sądzić, że jest to wręcz kot z bajki, obok którego nie sposób przejść obojętnie.

Wygląd i pielęgnacja

Ragdolle należą do kotów półdługowłosych. Oznacza to, iż ich włos jest średniej długości. Cechą charakterystyczną tych pięknych kotów jest jedwabiste futerko, w dotyku przypominające sierść królika.

1. Futro ragdolla nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, jednakże systematyczne szczotkowanie zapobiega tworzeniu się kołtunów (które i tak są rzadkim zjawiskiem wśród kotów tej rasy) oraz pozwala na utrzymanie okrywy włosowej w należytym stanie. Ragdoll to kot duży, muskularny o niezwykle charakterystycznej budowie?.
2. Głowa powinna być duża o lekko klinowatym kształcie, z czołem delikatnie spłaszczającym się ku górze.
3. Policzki ragdolla powinny być pełne a nos z lekkim zagłębieniem u nasady sprawiający z profilu wrażenie zjeżdżalni.
4. Broda powinna być silna i wyraźnie zarysowana.
5. Uszy natomiast są średniej wielkości, szeroko rozstawione i delikatnie zaokrąglone na końcach.
6. Oczy są okrągłe o pięknym, głębokim niebieskim kolorze.
7. Łapy ragdolla natomiast są średniej długości, silne i muskularne, tylne są zawsze dłuższe od przednich. Dzięki temu ragdoll uzyskuje niezwykle charakterystyczny chód, którego nie sposób pomylić z żadnym innym. Pomiędzy placami, koty tej rasy maja sterczące kępki sierści.
8. Ogon ragdolla jest długi i niezwykle gesty. Im dłuższy tym większym uznaniem się cieszy.

Umaszczenie

Wyróżniamy 3 różne odmiany umaszczenia ragdolli:

1. bicolory,
2. colourpointy,
3. oraz colourpointy mitted.

Bicolory maja charakterystyczna odwróconą ‘V’ na pyszczku, która jest zawsze koloru białego. Łapy i brzuch bicolora powinny być również białe.

Colourpointy natomiast mają łapy, maskę (na pyszczku), uszy i ogon w odpowiedniej odmianie barwnej innej niż białej np. Colourpoint niebieski, powinien posiadać łapy i maskę na pyszczku w kolorze niebieskim.

Colourpoint mitted natomiast charakteryzuje się białym podbródkiem oraz białymi rękawiczkami na przednich i białymi ‘butami’ na tylnych łapach.

Powyższe umaszczenia występują w następujących kolorach:

• niebieskim,
• liliowym,
• seal,
• czekoladowym,
• kremowym,
• rudym
• oraz szylkretowym.

O hodowli i troszeczkę o mnie...

Hodowla Kotów Rasy Ragdoll od Paolki*Pl znajduje się w miejscowości Dębczyno k/Białogardu (woj. zachodniopomorskie). Kocięta w hodowli wychowują się wśród ludzi i psów. Od pierwszych dni życia przyzwyczajane się do codziennych odgłosów panujących w domu. Nasze kociaki dzięki temu są pewne siebie, dobrze znoszą zmiany i szybko klimatyzują się w nowych domach.

Od najmłodszych lat rosła razem ze mną fascynacja zwierzętami. Od kiedy pamiętam w domu były zawsze zwierzęta (psy: jamnik - Rodos, doberman - Baster, kundelek - Fila, chomik - Puszek, rybki, żółw wodny-Tuptuś i 2 papugi Faliste), ale byłam przede wszystkim ,,psiarą" i kochałam konie. Koty natomiast zawsze mnie fascynowały, wzbudzały we mnie podziw, miały w sobie ,,to coś". Ulegałam jednak ,,opowieści dziwnej treści" i zabobonom na temat kotów. Wszystko jednak się zmieniło, gdy bliżej poznałam Ragdolle.

Pierwszy kot w domu

Chęć posiadania w domu kota narodziła się w 2009 roku, kiedy mój synek zapragnął mieć kotka. Fascynacja kotami pojawiła się dużo wcześniej. W roku 2002 podczas wizyty u przyjaciół w Belgii wybraliśmy się z Riją na wystawę kotów rasowych. Po raz pierwszy mogłam tam podziwiać kocie piękności. Pamiętam, że bardzo spodobał mi się wtedy kot rasy Norweski Leśny. Zrobił na mnie niesamowite wrażenie. Postanowiłam przyjrzeć się różnym rasom i wybrać kota, który będzie spełniał nasze oczekiwania. Po przeanalizowaniu kilkunastu kocich ras zdecydowałam, że będzie to właśnie Ragdoll. Wybór nie był trudny, cechy charakteru tych kotów i wyjątkowy urok przeważyły szalę. Zadzwoniłam do hodowli kotów Ragdoll, zarezerwowałam kotkę i z niecierpliwością odliczałam dni, godziny, sekundy do terminu odbioru kociaka. Był to niewątpliwie dzień pełen emocji, który wprowadził wiele zmian w naszym życiu. Niewątpliwie Ragdolle to niesamowite koty, których to cech żaden opis rasy nie odda. Wybór okazał się strzałem w 10 a miłość do kotów rozwinęła skrzydła i 1 kot już nie wystarczył :0 i tak się zaczęło....

Hodowla i jej cele

Zadaniem hodowli kotów rasowych jest selekcja najlepszych osobników pod względem eksterieru, prawidłowego wybarwienia, charakteru oraz eliminowanie z hodowli osobników obciążonymi wadami.

Hodowca jeździ na wystawy, pokazuje swoje koty, również całe mioty w celu otrzymania obiektywnej oceny i selekcji hodowanych kotów. Aby kocięta posiadały wszystkie cechy hodowanej rasy wybiera do krycia kotki kocura z najwyższymi tytułami. Nie ma to nic wspólnego ze snobizmem, jest to dowód na to, że hodowcy rzeczywiście zależy na udoskonalaniu rasy, na przekazywaniu kociętom wszystkich najlepszych cech hodowanej rasy. Dlatego też na reproduktora nadaje się kocur, który został pozytywnie oceniony i wyróżniony na kilkunastu wystawach, przez kilkunastu międzynarodowych sędziów. Zadaniem szanującego się hodowcy jest wychowanie kociąt w zdrowiu, zapewnienie opieki weterynaryjnej, właściwa selekcja oraz znalezienie kociakom odpowiedzialnych właścicieli.

Hodowla jest członkiem AmoFeles

Hodowla od Paolki*PL jest członkiem AmoFeles (Poznański Klub Kotów Rasowych), klub zrzeszony jest w FPL (Polskiej Federacji Felinologicznej).

FPL jest największą w naszym kraju organizacją zrzeszającą Kluby i Stowarzyszenia Felinologiczne a także jedynym w Polsce członkiem największej na świecie Międzynarodowej Federacji Felinologicznej - Federation Internationale Feline (FIFe). Rodowody kotów wydawane przez FPL są opatrzone logo FIFe i honorowane przez wszystkie organizacje felinologiczne na całym świecie.

Hodowla kotów Ragdoll od Paolki*PL jest hodowlą domową - zarówno nasze dorosłe koty jak i kociaki wychowują jako pełnoprawni członkowie rodziny, od pierwszych dni życia przyzwyczajane są do brania na ręce, kontaktu z otoczeniem oraz uczestniczą w codziennym życiu rodziny. Poświęcamy wiele czasu i uwagi naszym kociastym. Hodowla kotów jest naszą pasję. Zależy nam na profesjonaliźmie i hodowaniu kotów o najlepszych cechach tej rasy. W naszej hodowli rodzą się wyjątkowo piękne rodowodowe koty o ciekawym ubarwieniu, intensywnie niebieskich oczach i cechach typowych dla Ragdolli.

FIV

zakażenie wirusem niedoboru immunologicznego kotów. Chorobą wywołuje retrowirus , który ma podobną strukturę do wirusa odpowiedzialnego za zespół niedoboru odporności u ludzi (HIV). Choroba może rozwijać się natychmiast po zakażeniu wirusem. Często jednak koty mogą być nosicielami wirusa, nie wykazując objawów chorobowych. Wirus FIV atakuje komórki układu odpornościowego, osłabiając go i powodują, że kot staje się poddatny na wiele chorób. FIV przenosi się z jednego kota na innego przez ślinę lub krew. FIV jest chorobą śmiertelną a jej leczenie może trwać przez całe życie kota i a leczenie nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Jak dotąd nie wyprodukowano szczepionki przeciwko FIV. Najprostszym sposobem ochrony kota przed FIV jest niewypuszczenie go z domu i niepozwalanie na kontakty z nieznajomymi kotami. FIV nie jest gro 1/4 ny dla ludzi.

FeLV

białaczka kotów. Retrowirus przenoszony poprzez różne wydzieliny, zwłaszcza ślinę. Zainfekowana kotka może przenosić wirusy na potomstwo po przez łożysko albo mleko. Aby uchronić kota przed białaczką należy go zaszczepić, gdy ukończy co najmniej osiem tygodni, trzymać wyłącznie w domu i nie przynosić znalezionych kotów, zanim nie zbada ich lekarz weterynarii. FeLV nie jest groźny dla ludzi.

Kardiomiopatia przerostowa (HCM)

jest choroba mięśnia sercowego charakteryzującą się przerostem mięśnia lewej komory serca. Choroba może ujawnić się w każdym wieku, choć często ujawnia się już u młodych osobników. HCM jest chorobą genetyczną związaną z mutacją genu kodującego geny elementu kurczliwego mięśnia sercowego. Przerośnięty mięsień sercowy jest mniej rozciągliwy od zdrowego, zaburzona jest jego czynność rozkurczowa oraz większe jest ryzyko jego niedokrwienia.

PKD (Plycystic Kidney Disease)

jest to wrodzona, genetyczna choroba nerek zwana torbielowatością nerek. Na skutek wady genetycznej w nerkach kotów chorych na PKD tworzą się cysty (torbiele), wewnątrz których gromadzi się płyn. Rozrastające się cysty niszczą nefrony na skutek czego dochodzi do niewydolności nerek.